The Vindhu Times

Kathmandu, 11/05/2008 Kaart

Op de een of andere manier trek ik festivals aan. Sta ik op een zaterdag bij de Boudnath Stupa, is er een Tamang festival. Sta ik gisteren, zaterdag, op Patan Durbar Square, is er een Chattra festival. Aan de andere kant, gezien het groot aantal festivals in Nepal kan het natuurlijk ook zo zijn dat het verdomd moeilijk is om op een zaterdag op een willekeurig plein in de Kathmandu vallei te zijn en geen festival mee te maken. Verder onderzoek is nodig.

Eigenlijk was er dit weekend een mid-term evaluatie in Pokhara, maar aangezien dit betekende dat ik dan binnen vier dagen twee keer tien uur in de bus moest zitten om een plek te bezoeken waar ik al geweest was en daarnaast ook dat ik drie dagen minder kon werken had ik maar besloten hier niet heen te gaan. Een prima beslissing, zo blijkt.

Al fietsend over de drukke wegen van Kathmandu op mijn vooroorlogse stalen ros blijkt dat ik dan toch echt op mijn best ben. Zo'n klein provinciedorpje is allemaal wel leuk en aardig, maar de grote stad en vooral fietsen door de grote stad doet me toch echt een stuk beter. Eerst even op bezoek bij een vriend, de jongen die me naar een huwelijk had meegenomen, en daar bij hem thuis gezeten, gepraat en gegeten (grappig, zijn vrouw wilde me eerst Westers eten voorschotelen omdat ik dat waarschijnlijk lekkerder zou vinden). Zelf werkt hij bij een bank op New Road, maar hij zat er aan te denken naar Dubai of een andere land in die omgeving te gaan om daar te werken. Een route die veel Nepalezen volgen (onze gids tijdens de ABC trek had dit ook een paar keer gedaan). Dat betekent dus twee of drie jaar lang in de bouw werken, maar wel tegen een aanzienlijk beter salaris dan in Nepal. Dat is nog wat anders dan fantaseren om te werken in New York of Rome, omdat dat je wel interessant lijkt.

Na Patan bezocht te hebben 's avonds nog gegeten met iemand die ik in Pushkar, India, was tegengekomen en die ook vrijwilligerswerk in Nepal heeft gedaan. Even weer een decadente pizza eten, na de vorige avond al een decadente Thaise vis naar binnen te hebben geschoven. Na het eten ook nog even lekker aan de whiskey bij Jazz Upstairs, onder het genot van live-muziek. Zo'n hele werkweek gaat je tenslotte niet in de koude kleren zitten.

Ik heb nu dus eindelijk een hele volle week gewerkt. Eerst dus twee dagen op Ketu, daarna drie dagen op de overheidsschool. Vooral die laatste is nogal wennen. Enorm grote klassen, een keer stond ik voor 60 dertien- tot vijftienjarigen en een stuk minder Engelse taalvaardigheid. Is het op Ketu al moeilijk soms het niveau van een klas in te schatten, bij de overheidsschool is dit nog moeilijker. Sta ik op Ketu in Class IV normale gesprekken te houden met de kinderen, daar is het daar soms in Class IX al voor sommigen lastig me te verstaan.

Gelukkig hebben we veel veel lol met elkaar. Vooral bij de overheidsschool is een vrijwilliger nog redelijk nieuw, dus ben ik een aardige attractie. Als ik dan af en toe ook nog eens Nepalees probeer te praten is de lol helemaal groot. Een hele klas van veertig achtjarigen die je wanhopig proberen uit te leggen dat je 'cora' (zwaan) uitspreekt als 'tsora' en niet als 'tsora' (als je dit niet snapt raad ik aan eens de Kloekloek aflevering van Jiskefet's Multilul te bekijken). Zonder heel taalkundig te worden komt het er op neer dat je in het Nepalees veel geaspireerde klanken hebt, zodat je de 'c' op twee manieren kan uitspreken. Voor een Nederlander hoor je daar bijna geen verschil tussen. Gelukkig kon ik later wraak nemen in Class IX toen ik ze 'ship', 'sheep', 'shoe' en 'soup' uit liet spreken.

Reacties

Feia op 11/05/2008 om 08:16

He Vin, Was weer even geleden, maar je verhalen zijn nog steeds heerlijk! Geloof er trouwens helemaal niets van de je echt geniet van fietsen door Kathmandu. Of heeft de nieuwe regering fietspaden aangelegd? Wel stoere verhalen, en fijn dat je zo geniet van dat landje daar. Al enig idee tot wanneer je blijft? Een goede Nepalese vriend van mij komt eind mei die kant op (studeert in US) en is van plan te beginnen met het opzetten van een schooltje in Kathmandu voor the untouchable's. Dus als je je verveelt. Maar misschien in ieder geval tof om eens contact met hem op te nemen. Geniet en we mailen. ooh ja, niks interessants te melden vanuit hier behalve dat we de effecten van het broeikaseffect beginnen te merken.

Fia op 11/05/2008 om 09:38

Hoi vincent,ze kunnen je wel uitnodige voor een feestje toch? volgens mij heb je het erg naar je zin dus alsje terug komt? moet je afkicken van dat ontspannen avontuur.blijf lekker genieten,het komt nooit meer terug,alleen herinneringen.maar die zijn alleen later leuk.oke,wacht met spanning op het volgende verhaal. Fia

Rob op 12/05/2008 om 18:06

Grote feestganger, we zijn weer thuis. Zijn lekker bruin geworden. Misschien dat je aan die koters ook de ough eens kunt uitleggen. Denk aan enough, Middlesborough etc. We mailen!

Marga Oord op 12/05/2008 om 18:33

Hoi Vincent, Eindelijk kan ik weer je verhalen lezen op mijn eigen computertje. Het bereik op de camping was van dien aard, dat ik dacht ik lees alles thuis wel. Het is hier een beetje tropisch. De temperaturen zijn al tien dagen rond de 25/27 graden met strak blauwe luchten. Zelfs in Spanje is het nu slechter weer met regen e.d. Leuk al die feestjes! Maar ik begrijp dat je op de school erg intensief bezig bent. Kun je nagaan. Probeer ze ook maar eens de zin van Leentje leerde Lotje lopen etc. Marga

Reageren op dit bericht is helaas niet (meer) mogelijk