The Vindhu Times

Vandaag eenenzestig jaar geleden sprak Pandit Jawaharlal Nehru legendarische woorden en was India (samen met Pakistan) onafhankelijk, vrij van de Britse Raj. Hier in Trichy wordt dat niet zo uitgebreid gevierd. De meeste mensen lopen rond met een India-vlag op hun kleding, maar geen Koninginnedagtaferelen. In plaats daarvan brengen de mensen hier op hun vrije dag een bezoekje aan een tempel en daar zijn er nogal wat van hier.

Mijn chappals besloten ook onafhankelijk verder te gaan vandaag. Bij alle Hindu tempels moeten je schoenen uit en zo ook dus bij de Sri Jambukeshwara tempel. Maar toen ik terugkwam waren ze pleite, verdwenen in de melee van schoenen die voor de tempel lag. Erg gaar, want de maatjes 45 liggen hier niet op elke straathoek te koop en ik had ze net eindelijk lekker ingelopen. Dan maar eerst, India style, verder op blote voeten. Gelukkig later wel weer wat kunnen vinden.

Tamil Nadu bevalt goed. Het eten is lekker, de mensen aardig en de plaatsnamen lekker lang. Na Chennai gechillt op het strand van Mamallapuram en en passant nog een Tamil film overgedubt, samen met een paar andere toeristen (en ik had natuurlijk weer de rol van de bakkra die vloeiend Tamil meent te kunnen, zucht....). Daarna in het oud-Franse Pondicherry (van 'Life of Pi') op de boulevard ijsjes gegeten, de rues verkend met mijn brommerding en wat door de tsunami van 2004 verwoeste en nu weer opgebouwde vissersdorpjes bekeken.

Nu dus in een plaats met een lange naam die je gelukkig ook Trichy mag noemen, dan nog verder naar het zuiden en daarna eens kijken wat een iPhone doet in Bangalore. Maar nu eerst, een Bombay lassi. En daarna eten bij Vincent's Garden House. Dat moet wel een goede tent zijn…