The Vindhu Times

Als er een ding is wat je zou moeten bezoeken om een goede indruk van India te krijgen is het wel een tempel. Niet alleen een plek voor religeuze toewijding, maar een heel sociaal gebeuren.

Een tempel is ook niet het goede woord, of geeft misschien een verkeerd mentaal beeld. Tempelcomplex is al beter, al klinkt dat wat geforceerd. Rondom de tempel staan enkele enorme gopurams, van veertig tot vijftig meter hoog. Helaas waren die hier ingepakt in stro in verband met renovatie, maar in Trichy heb ik vergelijkbare torens kunnen zien. Bij deze ingang laat je je chappals achter, en als je mazzel hebt staan ze daar ook als je weer buiten komt. Je kan ze ook voor een paar roepie aan een chappal-wallah geven, maar deze symphatieke service is niet overal aanwezig.

Binnen in de tempel lijk het wel een Oosterse bazaar waar je in stapt. Grote, soms gekleurde pilaren met beelden van goden, beesten of andere figuren. Plafonds voorzien van allerhande geavanceerde geometrische patronen. Hiertussen staan kramen met offerschalen, kralenkettingen, plastic buddhabeelden, speelgoed, ansichtkaarten, tika-poeder en lichtgevende Ganeshbeeldjes.

Overal zijn kleine of grote beelden of shrines te zien waar mensen boterlampjes branden of knielen en bidden. Verderop zijn grotere tempels, niet toegestaan voor sokkendragers, camera's en non-hindoes. Mensen zijn divers gekleed, sommige mannen in lendedoek of lungi, vrouwen in hun mooiste sari en kinderen, vooral meisjes, in schitterende kleren met bloemen in het haar en belletjes aan hun voeten.

Ergens in een hal staat een olifant, verderop een koe. Beide versierd met verf en doeken. De olifant kent een trucje: geef hem een roepie in z'n slurf en hij tikt zachtjes met de slurf op je hoofd. Daarna geeft hij de roepie aan zijn begeleider. De koe kent geen trucje.

Verderop klinkt muziek. Mannen spelen op een thavil en een nadaswaram. Het klinkt een beetje als hindu-jazz. Daarnaast is een grote tank met een gouden lotus en waar allerlei mensen een beetje omheen zitten te chillen, nagenietend van hun darshan.

Zo'n tempel is ook een mooie plek om mensen te bekijken. De mensen in India beschikken in sommige gevallen over een 'po�tische lelijkheid'. Scheve tanden, missende tanden, gekke tenen, grote neuzen, alles is aanwezig. Hele donkere mensen, hele lichte mensen, mensen in een tint daar tussen in. Mensen met negro�de trekken, mensen met Perzische trekken. Veel mannen hebben een snor en sommige zien er met hun grote kuiven, wijde pijpen en foute shirts uit alsof ze straight uit de jaren '70 komen.

Maar allemaal eten ze 's avonds hun paratha's en dosa's.