Kathmandu, 04/07/2008 
- 15:04
3
Vandaag ben ik jarig, maar zelfs daar weten ze in Nepal weer een nieuwe draai aan te geven. Kom ik 's ochtends bij de bakker waar ik mijn verjaardagsappeltaart besteld heb aan, vertelt deze me doodleuk dat hij van geen appeltaart weet.
Deze Nepalese middenstander vervloekend loop ik weer Durbar Marg op, tot ik me opeens bedenk dat ik al de helft had betaald. Dus weer terug de bakker in om mijn geld terug te vragen. Twee minuten later loop ik met een prima appeltaart in mijn handen weer de straat op.
De afgelopen week stond vooral in het teken van de aankomst van Roddy (woensdag) en mijn ouders (donderdag). In afwachting op hun komst ben ik maar eens de buitenwijken van Kathmandu ingedoken, tussendoor afgewisseld met een bureaucratisch schouwspel in drie bedrijven bij de Indiase embassade.
Het verkrijgen van een Indiaas visum in Nepal is een heerlijke geduldsoefening, bijna Boeddistisch van aard. Het begint 's ochtendsvroeg als je met een groep anderen om 7:30 een rij begint te vormen zodat je een nummertje kan trekken, dat je pas om 8:15 krijgt. Om 8:30 gaan de deuren van de embassade open en mag je plaatsnemen voor het loket, dat pas om 9:30 opengaat. Naievelingen vertrouwen op hun lage nummertje en gaan willekeurig ergens zitten. Meer ervaren personen gaan zo dicht mogelijk bij het loket zitten. Het gelijk van de laatste groep blijkt als het loket opengaat en iedereen en masse en rij vormt en de nummertjes totaal niet gebruikt worden, het fraaie nummertjesdisplay boven het loket ten spijt.
Na het inleveren van een telexformulier krijg je een applicationform, deze mag je drie dagen later inleveren, plus de nodige kopieen van visa's en paspoorten. Drie dagen later krijg je het hele wachtritueel van de eerste dag nogmaals, lever je het applicationform in en dan kan je 's middags om 16:30 je paspoort ophalen.
De buitenwijken van Kathmandu leverden ook weer mooie contrasten op. Aangezien het vuil een week niet was opgehaald kon je sommige chowks en tole's bijna niet normaal oversteken. Daartegenover staat de meer upscale embassadewijk bij Lazimpat/Baluwatar waar de dure winkels naast elkaar staan en de welgestelde Nepalezen hun boodschappen doen in een enorm warenhuis waar ik bijna verleid werd tot het kopen van een hogedrukpan. Via de verdiepingen met plasmaschermen en koelkasten door naar de cadeauafdeling waar enkele mooie Ganeshfonteinen en verlichte Boedda's staan te schreeuwen om je winkelwagentje in te mogen. Later loop je dan weer over New Road of door Thamel waar lijmsnuivende kinderen je om geld vragen. Nepal is duidelijk een mooi land, maar het hangt er dan wel een beetje van af wie je bent.
Dat ik dan aan de gelukkige kant hang blijkt later wel weer in Thamel als we in de De La Soul mijn verjaardag vieren met bier, osseworst en oude kaas (en natuurlijk de al eerder genoemde appeltaart).
Reacties
Co de Bree op 04/07/2008 om 18:56
Hoi Vincent, Ja laat ik mij maar verleiden om nu eindelijk ook eens een reactie te sturen. Natuur van Harte Gefeliciteerd! Al jouw berichten heb ik gelezen, man wat ben ik jaloers! Ik had ook wel op deze manier de wereld willen verkennen. Ik kwam niet verder dan yoegoslavie, engeland en zweden, enfin dat waren toen ook al hele wereldreizen. Ik weet dat je er met volle teugen van geniet, en nog mooier dat je vader en moeder op je verjaardag bij je zijn, wie had dat gedacht. Doe Marga en Rob natuurlijk ook de groeten van mij, en wees zuinig op ze! Ik denk als je dit leest dat je verjaardag daar al voorbij is hier in holland heb je nog 5 uur feest. groetjes Co
kees en mary van kooten op 05/07/2008 om 02:03
hai Vincent, allereerst van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Waarschijnlijk is het daar al 5 juli, hier in Amstelveen inmiddels wel, de klok staat nu op 1.32 uur in de nacht. Wij hadden vandaag een trouwerij van een vriendin, Anneke en na vandaag haar man, Arjo. Je ouders kennen haar wel. Was erg leuk. Ik wilde je toch nog feliciteren en je ouders natuurlijk ook gefeliciteerd met jou. Fantastich dat ze met verjaardag naar je toe zijn gegaan en je had nog appeltaart ook. Heeft wel eerst een kleine ergenis gegeven, maar dat mag de pret niet drukken. Had je nog wel een lekker bak koffie bij appeltaart? Je hebt inmiddels al wel heel veel gezien en meegemaakt en je gaat nog meer zien en beleven. Nou geniet er maar met volle teugen van. Ik hoop dat je een leuke verjaardag hebt gehad, dat kan haast niet anders met je ouders erbij. En laat je ze ook nog wat leuke dingen zien, o.a. waar je hebt gewerkt. Een betere manier om kennis te maken met Nepal is er niet, zo ook o.a. het kopen van een "gewone" appeltaart. Lieve Vincent, nog fijne laatste weken, doe je ouders onze hartelijke groeten, liefs en groetjes, Kees en Mary
Ha Vincent, Zie dat ik wat laat ben, maar met terugwerkende kracht gefeliciteerd!! Lees dat je het prima naar je zin hebt in Nepal. Het weer is hier in Nederland huilen met de pet op. Dus geniet er nog maar even van! En och, de ambtenaren in Nederland werken niet veel harder! Veel plezier met je maat, groeten aan Klaas, je ouders en rest! Zeker een cultuurschok voor je ouders? Nu even een kop koffie drinken, met een stukje taart erbij dat zonder moeite is verkregen;)
